i

i I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n ndm {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'litera alfabetu polskiego; stanowi odpowiednik samogłoski {{/stl_7}}{{stl_8}}i {{/stl_8}}{{stl_7}}w wyrazach takich jak {{/stl_7}}{{stl_8}}igła, imię {{/stl_8}}{{stl_7}}, spółgłoski {{/stl_7}}{{stl_8}}j {{/stl_8}}{{stl_7}}w wyrazach takich jak {{/stl_7}}{{stl_8}}balia, radio {{/stl_8}}{{stl_7}}; oznacza także miękkość poprzedzającej spółgłoski w wyrazach takich jak {{/stl_7}}{{stl_8}}cień, działo, zioła {{/stl_8}}{{stl_7}}' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'samogłoska ustna, przednia, wysoka, płaska' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}i II {{/stl_13}}{{stl_8}}spój. {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'łączy zdania współrzędne lub równorzędne części zdań; wprowadza dodanie nowych treści': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zwiedził Francję i Holandię. Kup masło i chleb, i jeszcze bułki. Często wieczorem siadał na kanapie i słuchał muzyki. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zapowiada wystąpienie zdania wtrąconego, uzupełniającego treść zdania poprzedniego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pojechał, i sądzę, że dobrze. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}i III {{/stl_13}}{{stl_8}}mod. {{/stl_8}}{{stl_7}}'tym słowem mówiący sygnalizuje, że nie spodziewał się, iż treść zdania stosuje się także do wskazanej osoby, rzeczy, miejsca, czasu itp.; także, też, również, nawet': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mąż i obiad ugotuje. On i ojca nie słucha. Znał się dobrze i na muzyce. Jak popracujesz, możesz wygrać i z najlepszymi. Jej i w tej sukience jest ładnie. W tej dzielnicy i w dzień jest niebezpiecznie. I ty jesteś przeciwko mnie?{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}stawiać – postawić kropkę nad i {{/stl_10}}